In Antwerpen staat het licht na jarenlang palaveren op groen voor het zo omstreden M.A.S. (Museum aan de Schelde) letterlijk op het Eilandje. Alweer een miljarden project waarbij enfant terrible en dandy Philip Heylen (de olifantenkoning met ne grote smoel) een knuffelpoging doet om Antwerpen en de CD&V in ’t algemeen in een positief daglicht te stellen na de dramatische feiten van de afgelopen maanden. Het M.A.S. zal zoveel geld opslorpen dat men nu al lopende projecten moet uitstellen.
Graag kom ik hier later op terug. Met deze temperaturen zoekt een mens al snel wat verkoeling. Vroeger en dan komt de nostalgie in mij terug naar boven ging de Antwerpenaar massaal naar het Noordkasteel, remember ? Lang geleden, na sluiting wegens uitbreiding van de haven werden alle Antwerpenaars massaal naar Brasschaat gelokt. Dé place to be om in familieverband lekker te verpozen op een aangename manier tijdens een snikhete zomerdag. Het openlucht zwembad van Brasschaat bestond 30 jaar en had met zijn groene graszone de eerste twee decennia een gedegen reputatie. De laatste jaren ook, maar dan door het onophoudelijk allochtonen geweld op de speelweide. Dus besloten Brasschaat en Schoten voor een radicale oplossing. Breek af die tempel van openheid en vrijheid in een natuurlijke omgeving en maak er een gesloten instelling van. Kostprijs 14,14 miljoen EURO of 570.000.000 miljoen oude Belgische frankskes. Een half MILJARD dus ! In 2004 adverteerde HLN (Het Laatste Nieuws) nog dat de inkom gemiddeld 3,5 Euro zou bedragen. Met in gedachten de zalige tijd waar ik met vrienden op woensdag, zaterdag of zondag eens lekker ging zwemmen keerde ik vanochtend terug naar deze oase van plezier. De buurt is nog altijd hetzelfde je moet via een vuile (niet gesaneerde) gracht annex loopbrug naar de inkom. Aan de kassa betaalde ik exact 6,00 Euro omdat ik geen gelukkige inwoner ben van Brasschaat of Schoten. Het terrein waar ik vroeger zoveel plezier beleefde ligt er nu braak en verlaten bij. Het sportcomplex is nog maar de helft zo groot en gebaart van weinig architectonisch laat staan ergonomisch inzicht. Bovendien is het binnen veel te donker. Getuige hiervan (10.30 uur ’s ochtends) de halogeenlichten in het groot bad. De sportoase beschikt over een groot zwembad (geen olympisch) voor de baantjestrekkers, een recreatie zwembad voor de speelvogels met (pseudo) glijbanen die veel te klein zijn en waar nu al (opening maart jl.) tegeltjes van de muur zijn gevallen. Tenslotte is er ook nog een veel te donker kinderbad. U kan er ook naar harte genieten van een fijne sauna en hamman (die vreselijk stinkt). Kortom een totale desillusie met uitzondering dat er geen enkele allochtoon te zien was. Voor Brasschaat en Schoten is de operatie grote kuis dus geslaagd. Met pijn in het hart keerde ik na twee uur reeds huiswaarts na een korte wandeling op het braakliggend terrein waar ik ooit als tiener de tijd van mijn leven beleefde. Pijnlijk.
De enige plaats waar je in Antwerpen nog openlucht recreatie kan beleven is op linker oever. Openluchtzwembad De Molen staat er (in tegenstelling tot Brasschaat) al sinds 1930 ! Helaas vergeven van mannelijke allochtonen ( vrouwelijke allochtonen mogen volgens De Heilige Koran niet gemengd in het openbaar zwemmen) die na de sluiting van Brasschaat hun natje op linker oever met de gekende en nodige overlast komen opeisen.
(geschreven door Jan Kritiek)
