Daar waar de kranten (zeg maar de geschreven pers) haar journalistieke werk bij deze verkiezingen vrij goed doen zijn specifiek de Vlaamse televisiezenders nogal zwaar uit de bocht aan het gaan. Je ziet het verschil zeer duidelijk, je moet zelfs geen media- of politiek specialist zijn. In de kranten worden quasi alle politieke strekkingen, meningen en partijen gebracht. De krantenredacties laten bvb. Lijst Dedecker als volwaardig politiek initiatief toe (uitgezonderd de pijnlijke uitschuiver van de Corelio kranten) We kunnen onze standpunten toelichten en het inhoudelijke naar voor brengen. Een dag en nacht verschil (zwartwit?) met den televies. We komen gewoonweg niet aan bod, we worden amper uitgenodigd en de televisiezenders brengen steeds weer, eindeloos, dezelfde partijen met dezelfde mensen in debatten. Voor het gesproken dagblad hebben maar 5 partijen iets te zeggen.. Dit weekend is het hier in Antwerpen weer van dadde... Gemakzucht? Politieke agenda's? Onkunde? Financiële beloningen? Gebrek aan inzicht? Voorkeurpolitiek? ... wie zal het zeggen.
En neen, dit is geen klagen en zeuren.. dit zijn de naakte feiten en nuchtere vaststellingen. Bestaat er zoiets als politiekjournalistradio, politiekjournalisttv en politiekjournalistgazet? Zijn dat nu ook al 3 verschillende beroepen geworden? En dan bedoel ik de journalistenkijk&kennis op maatschappij hé. Wat ziet de ene wel en de andere niet? Misschien moet Marc Van de Looverbosch, de linkse mediareddingsboei, aan het hoofd van de journalistenvereniging zich daar eens over buigen. Of is dat teveel correctheid en onafhankelijkheid gevraagd? Het zou het métier van journalist qua imago en geloofwaardigheid wel helpen hoor...
Ach, ondertussen timmeren we rechts verder aan onze eigen mediakanalen en invloed. Op een mooie dag draaien we de bollenwinkel gewoon om, kwestie van geduld ;-)
