Een fijne zonnige dag, een kop koffie en de gazetten. De dag werd nog beter. De privéwoordvoerder van Karel de Gucht (Yves Desmet in Demorgen ) kon mijn naam na 3 jaar afwezigheid weer op zijn klavier tikken. De invalshoek van Yves is nogal vreemd. (Het is een zo duidelijk 'ingefluisterd' stuk). Hij heeft problemen met het feit dat ik a/ de vrije meningsuiting verdedig en b/ een stijl gebruik die ik nota bene van hem overgenomen en geleerd heb. Het gaat nog steeds over mijn spielerij met de PS(S). Een soske aanvallen mag je niet doen hé. Soit. Zijn weekend was blijkbaar niet zo leuk en wat doet Yves als ie geen argumenten meer heeft? Teruggrijpen naar zijn lievelingsonderwerp WOII. Samengevat: het waren de Vlaamse fascisten die tegen de joden wilden betogen in die tijd en niet mochten en da's wat er nu in Brussel gebeurt met die allochtonen. Het eindzinnetje in zijn commentaar is volgens mij van toepassing op hemzelf... "Jurgen Verstrepen en co... zouden in hun retorische drift voor het behoud van hun vrije meningsuiting misschien iets minder historisch geladen argumenten kunnen zoeken".
Spiegeltje, spiegeltje... zit Yves in een ID crisis?
