Vandaag, deze middag, oprecht en met volle teugen genoten van de grote Sinterklaasshow in het Sportpaleis. Hoeveel je ticket ook kost, het is het waard... als je geniet van de reacties van je kinderen natuurlijk, anders niet. Alexander (3) en Alexia (6) leefden mee, zongen mee, voelden de spanning van de pakskes van de Sint die niet op tijd geopend zouden worden...
Genoten van elk moment van deze grote Sinterklaasshow. Entertainment -zonder subsidies- voor de kids en ouders. Je ziet ze allemaal; het huis van Anubis, Plop, Megamindy, K3, Bumba... ik kan ze allemaal opsommen. Ach, de droom en gevoelswereld van kinderen. Geweldig. Ik zat meerdere keren met krop in de keel en knipperende ogen te genieten van het geluk van mijn kids. Ik voelde mij zo'n 'woezie', zo'n 'softie' en dacht eigenlijk ... WTF. Ik ben wie ik ben en mijn kids hadden vandaag een schitterende namiddag. Het geluk van kinderen... onbetaalbaar. (Ik blijf erbij.. er is dringend nood aan 'papa-opvang!') Alles is relatief, alles zo fucking eindig.. het bleiten nabij.
Ik heb me daarnet dus in de keuken gegooid en afgereageerd met een geweldig gerecht, nippend van een Brunello Di Montalcino 1998 Collosorbo met op de achtergrond mijn favo ita all times.. zuccherro.
Vivere. Ci vuole qualche cosa. Qualche cosa di più. Ci vuole qualche d'uno. Che mi ami di più. Ci vuole quella cosa. Che ci manca di più....
Ach; muziek, emotie, leven, zintuigen, filosoferen... itsme
Laat me even....
