Lap. Het begint hier al goed.
Ik werk iets meer dan een maand voor Lijst Dedecker schuine streep Jurgen Verstrepen en ik word nu al geconfronteerd met mijn eerste gewetensbezwaar.
Allemaal de schuld van de VRT.
U heeft er ongetwijfeld van gehoord. De aktie ‘Laat in godsnaam de kerstman thuis voor 15 december’ of iets in die orde, zorgt hier te lande voor bijna zoveel heisa als de al dan niet splitsing van BHV. Lijst Dedecker vindt dat de VRT de mensen niet mag opjutten tegen de kerst- en klaascommercie. De kleine middenstanders moeten in die periode vaak een erbarmelijk seizoen goedmaken. Dus : geen wijsvingertje en laat sint en santa elkaar maar van de weg rijden.
Ik heb het daar moeilijk mee.
Als het van mij afhing kwam de kerstman uit zijn kot op 24 december, zo rond zes uur ‘s avonds. Om dan weer te verdwijnen rond middernacht.
Idem dito voor de sint. Getolereerd vanaf 12u ‘s middags op 5 december en ook rond middernacht : hup, mijn schouw uit, met uw staf, mijter en afro-europese knechten/slaven. (Altijd oppassen dat ik geen Vermeerschke doe in de huidige politiek correcte sfeer.)
Ik hoef die hele handel niet.
Ik heb er een bloedhekel aan.
Ik krijg jeuk van het muzakgejengel dat mij binnenkort weer lastig valt als ik een voet in een Mortselse winkelstraat zet.
Soepversies van Stille nacht, White Christmas en Jingle bells, afgewisseld met Adeste Fidelis : afvoeren !
Sterren en ballen die mijn straatbeeld naar de filistijnen helpen : weg ermee !
Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil : grow up of wake up !
Ik wil met rust gelaten worden. Ik wil dat altijd, maar zeker in deze donkere dagen.
Ik wil mij niet wentelen in een opgefokte/gefuckte kunstmatige gezelligheid.
Want het is niet gezellig.
Het is nat en het is koud en de stookolie kost me een arm en een been en die lulhannes van een parkeerwachter heeft mijn auto weer eens uitgekozen om een briefje onder mijn ruitenwisser te stoppen.
Er is dus niks om blij over te zijn. En sneeuwen doet het toch niet. Dat doet het hier nooit, in die periode. En als het dan toch sneeuwt, rijden de treinen niet op tijd en zit het verkeer op de snelwegen muurvast. Ik voel het al aankomen. Met deze ideeën zit ik niet meer op de lijn van Lijst Dedecker. Later zal ik terugdenken aan deze periode als dat kortstondig verblijf bij LDD waaraan een abrupt einde kwam door de schuld van de kerstman.
Of van de sint.
Ik weet niet waar Jean Marie in gelooft.
Ik moet hem dat toch eens vragen, nu het nog kan.
Terry
