Mevrouw de minister, mevrouw de voorzitter, ministers, collega’s,
Er heerst onrust in dit land.
Er is een onderhuids gevoel waarbij slechts kleine dingen nodig zijn om het tot een uitbarsting te laten komen.
Er worden probleemjongeren gesignaleerd. Er zijn incidenten. Er vallen klappen. Er vallen gewonden. Er vallen zelfs – gelukkig zelden, maar toch- er vallen zelfs doden.
Jongeren van ex-Joegoslavische origine (14,15 en 16 jaar) vallen een echtpaar uit Wijnegem aan. Een politieagent in burger komt tussenbeide en wordt zwaar gewond. Ik zie dus een suikernonkelagent in burger die zijn plicht doet, waarvoor ik trouwens veel bewondering heb. De man van het echtpaar raakt lichtgewond. De politieagent heeft het incident overleefd.
Iedereen haalt opgelucht adem.
Moeten we nu blij zijn?
2 jaar geleden stierf Guido Demoor, in wat later ook cynisch genoeg een incident heettte te zijn. De politieke wereld, de minister, de meerderheid beloofden onmiddellijke actie.
Het veiligheidsplan.
Datzelfde plan dat steeds weer ‘op zich laat wachten’. Zogezegd vanwege offertes, reglementen, procedures, budgetten.
“Veilig op weg”, waarover ik op 30 januari van dit jaar in dit Parlement vragen stelde over de stand van zaken betreffende uitvoering van dat plan.
De blikvangers van het veiligheidsplan zijn: Inzet van 214 controleurs en plaatsing van 750 camera’s. De uitvoering van het plan laat nog steeds op zich wachten. De deadline voor de uitvoering van het plan is intussen opgeschoven naar midden 2008. Op 30 januari waren er nog maar 30 camera’s geplaatst (nog 720 te gaan) en de vraag mag gesteld wat deze camera’s bij zullen brengen aan de veiligheid : Mevrouw de minister doet alsof met plaatsing van camera’s het probleem opgelost is.
We wachten nu al 2 jaar op krachtdadige actie.
2 jaar geknoei en wachten op zogezegd dé oplossing om dat crimineel jong tuig tegen te houden in de bussen en trams.
Een camera.
Laat ze eerst iemand maar doodkloppen, we herkennen ze nadien wel.
En wat dan mevrouw de minister? Een straf zoals we ze kennen? Zoals de moordenaars van Joe Van Holsbeek? Ontspanning en naar het voetbal gaan kijken vanwege goed gedrag? Een straf zoals de moordenaar van Guido De Moor? 6 maanden? …
De fiscus bedriegen is in dit land blijkbaar een veel erger feit dan iemand dood te kloppen op een bus of tram.
Volgens de minister moeten we nu wat meer begrip hebben voor de situatie. De jongeren komen immers uit een oorlogsgebied. Moeten we dan ook de Rwandese jongeren in de gaten houden? Zij hebben hakmessen overleefd..
Het is een ‘maatschappelijk probleem’. Een nieuw gegeven.
In De Morgen verscheen een opiniestuk van Minister Van Brempt waarin zij haar visie verwoordt over de agressie op de bus en de rest van het publieke domein.
De Minister vindt dat jongeren die voor agressie zorgen “niet de verantwoordelijkheid zijn van één departement, één ministerie of zelfs één samenleving”. Het is zelfs ook een genderverhaal !
Hoezo?
Al enkele jaren hebben we kutjongeren die geen respect hebben voor onze samenleving, die op steeds jongere leeftijd geweld plegen, en die amper bestraft worden.
Ik heb geen medelijden met dergelijk crapuul, wat de achtergronden ook zijn.
Het is geen nieuw fenomeen mevrouw de minister.
De CD&V wilde dergelijk crapuul fluo vestjes aanbinden, de openVLD wil hen en hun ouders zelfs beboeten en nu zoals de stasi of gestapo in Mechelen elke dag meerdere keren op straat controleren en treiteren.
Pesten dus.
Voorstellen van onmacht zijn dit.
Eigenlijk zijn jullie toch allen mee verantwoordelijk voor deze situatie?
Jullie zijn al jaren de meerderheidspartijen. Het feit dat dit escaleert is dus ook jullie schuld, gevolg van jullie bestuur, jullie beslissingen.
Haal ze toch gewoon van straat….
Vreemd genoeg zijn er al onderzoeken geweest naar crimineel gedrag van allochtonen. Verontrustende cijfers.
In leeftijd van 12 - 17 jaar begaan allochtonen ruim 3 X zoveel strafbare feiten. Bij 18 -24 jarigen zelfs 4,5 X zoveel strafbare feiten. Een onderzoek van Marion Van San, jullie welbekend. Strafbare feiten, dan heb ik het nog niet eens over asociaal gedrag. Gemiddeld schreven tram- en buscontroleurs het voorbije jaar dagelijks vijf pv's uit voor reizigers die zich asociaal gedroegen. Elke dag, minstens 5 gergistreerde asociale feiten in de publieke omgeving en dan nog enkel op bussen en trams…
Collega’s, ministers,
Het hoofd zoals een struisvogel in het zand steken, de pamperpolitiek, de positieve discriminatie, de lakse houding en de softe bestraffing van jong crimineel tuig heeft een zwaarwegend effect in onze samenleving. De gegevens van het parket tonen aan dat onder minderjarigen de geweldscriminaliteit sterker is toegenomen dan andere vormen van criminaliteit. Samengevat: dit zijn de eerste tekenen, de eerste uitwassen, de eerste gevolgen van uw beleid.
Jongeren met gedragsproblemen zorgen voor heelwat gedoe.
Uit onze lessen sociologie onthouden we dat – wellicht gecombineerd met de lessen godsdienst – ‘ledigheid het oorkussen is van de duivel.
Wie niets om handen heeft, doet gemakkelijker iets verkeerd.
Vermits - laten we maar meteen man en paard noemen – vooral jongeren van allochtone afkomst minder kansen krijgen in dees maatschappij, lopen ze langs de straten en pleinen, stelen ze al eens een handtas, vallen ze al eens een meisje lastig, kloppen ze al eens een mens op een bus zomaar in elkaar.
Dit discours heb ik vaker gehoord.
Vooral dan uit een bepaalde hoek, die een apologie voerde in naam van die jongeren.
Ik heb weinig sympathie voor die –excusez le mot - kutjongeren, of het nu kut-allochtonen of kut-autochtonen zijn.
Maar ik zou mij ferm in mijn gat gebeten voelen (excusez opnieuw le mot) als kansarme, omdat ik daarmee meteen in de categorie ‘potentieel crimineel’ zou worden gegooid.
Die mensen denken dat de achtergebleven sociaal-economische situatie van die jongeren een voedingsbodem zijn voor de onlusten.
Leuk voor al die anderen, die even kansarm zijn, die ook niet zo gemakkelijk aan werk geraken, die ook niet hebben kunnen studeren, maar die niets verkeerd uitspoken.
Gooi ze maar allemaal op een hoop.
Kansarm is dus gelijk aan ‘rijk voor de gevangenis’.
Neen, daar ligt het probleem niet.
Het probleem is dat er een aantal onverbeterbare relschoppers zijn, die zich niet willen aanpassen. Die geen van onze gewone normen en waarden willen aanvaarden.
Die er alleen maar op uit zijn om ambras te maken.
Zomaar iemand in elkaar slaan.
Zomaar vandalisme plegen.
Zomaar hooligans.
Maar dan zonder voetbalploeg, die hun gedrag zou kunnen duiden. Nog steeds achterlijk en idioot, maar bij voetbalhooligans kon je het geweld nog ergens situeren.
Het verschil is dat je dat nu, op het eerste gezicht niet meer kan.
Het geweld van die probleemjongeren is zinloos.
Het is het geweld om geweld.
Het is geweld om de fun.
‘Laten we wat amok gaan maken op de bus. Ja! Lachen.’
‘Laten we die oude vent daar wat treiteren. Doen we.’
Het is mogelijk dat de vermeende on-zin van hun bestaan hen daartoe leidt. Dat kan.
Maar het is nog altijd een grondrecht van de andere mensen om daarvan gespaard te blijven.
Om met andere woorden, niet lastig gevallen te worden.
Een recht op veiligheid, om grote woorden te gebruiken.
Laten we oppassen dat we in de ogen van die mensen, die met angst in hun hart de bus nemen, omdat net zij misschien niet genoeg geld hebben om er een auto op na te houden, of om welke reden dan ook de bus nemen. Misschien om op een snelle en veilige manier van punt A naar punt B te raken. Moet kunnen. Maar laten we oppassen dat we in de ogen van die mensen niet de indruk geven van een machteloze staat te zijn.
Een staat in verval.
Collega’s, ministers,
Voor ons is de grens bereikt. De uiterste grens van wat wij als burger en maatschappij tolereren. Wie niet horen wil moet maar voelen. In de grootsteden kan de overheid in het publieke domein blijkbaar de veiligheid niet langer garanderen.
Vandaag een bus, een tram, wat morgen?
Gaat u zitten wachten? Toekijken?
Begrip tonen voor crimineel gedrag?
Ondertussen is het nodig krachtig te laten zien en horen dat een samenleving dit gratuite geweld niet tolereert. Wat betekent dat naast alle veiligheidsmaatregelen en preventie ook een strenge repressieve aanpak getoond moet worden.
“Want tegen de meest notoire rotzakken helpt alleen repressie. Die moeten we in de bak steken. Linksom of rechtsom. Als ze wat uithalen, direct de bak in.”
Dat is een citaat, beste collega’s. Een citaat van Johan Remkes, tot 2006 minister van binnenlandse zaken in Nederland. Een gidsland op vele gebieden, zo heb ik onlangs begrepen.
Repressie betekent optreden, te beginnen op bussen en trams met een nultolerantie als norm. Zelfs de procureur in Antwerpen loopt warm voor dergelijke ingrepen.
Laat politiepatrouilles meerijden op de risicolijnen.
Installeer noodknoppen op lijnbussen die rechtstreeks verbonden zijn met de politie.
Zorg voor communicatie tussen openbaar vervoer en politie.
Vang probleemjongeren en criminele allochtonen op in gesloten opvoedingskazernes: boot camps.
Geef ze een opvoeding in normen, waarden, respect, democratie en normaal gedrag.
Beloon de leerwilligen met een jobopleiding, zorg ervoor dat ze iets kunnen, maak er buschauffeurs van voor mijn part.
Stel de ouders die hun jongeren op straat laten rondhangen en crimineel gedrag vertonen voor hun verantwoordelijkheid; kindergeld is geld om op te voeden. Zonder opvoeding is dat geld dus niet nodig..
En ten laatste, mevrouw de minister, beste collega’s,
Luister eens naar mensen die er iets vanaf weten, luister naar mensen die in de field staan en elke dag geconfronteerd worden met dergelijk crimineel jong tuig.
Weet u wat ze bij het parket zeggen?
“Nultolerantie bij geweldfeiten. We maken daarbij geen onderscheid tussen minderjarigen en meerderjarigen.”
“maximale bestraffing”
Het onveiligheidsgevoel bij de burger is een reëel gevoel. Mensen die een bus en tram nemen willen thuis geraken, niet de snelste weg naar het ziekenhuis, de spoed of het kerkhof.
Als u de veiligheid niet kan garanderen van openbaar vervoerreizigers dan bent u ongeschikt en onbekwaam voor de job.
Sorry, niet u alleen maar de volledige regering. Want goed bestuur is ervoor zorgen dat de burger recht heeft op een aantal fundamentele garanties.
Veiligheid is er zo een.
En u bent er verantwoordelijk voor dat die burger die maximaal krijgt.
Ik dank u.
