Het doet pijn. Ik kende hem al meer dan 20 jaar. We zagen mekaar niet elke dag, typisch voor mijn vriendschappen, maar we hebben mekaar nooit losgelaten. Gesteund, geholpen, in 2 richtingen. We begrepen mekaar. Mekaar verdedigd tegen de slechte krachten. Altijd gesteund. Nooit veroordeeld en ook niet geoordeeld. Samen veel meegemaakt. Dat heet vriendschap. Natuurlijk doet iedereen wel eens iets waarbij je je wenkbrauwen fronst. So be it. De laatste tijd zat zijn leven in de goede richting, positief zonnig, nieuwe plannen, nieuwe projecten, nieuwe liefde... Hij ging dit weekend een keer langskomen, logeren bij mij. Verlengd weekend. Ik keek ernaar uit. Het mocht niet. Een zware hersenbloeding heeft mijn vriend uit het leven gerukt. Het is niet eerlijk.... Je was voor mij een vriend, iemand die mij steunde door alle nare tijden. Je verleden had je niet verdiend, helaas hebben hier onze wegen zich gescheiden.
« Ghys | Hoofdmenu | Results for: FREEDOM OF SPEECH »
november 08, 2008
Reacties
De reacties op dit bericht zijn afgesloten.
SPEECH
Welkom op mijn weblog. Na een 3e gedwongen verbanning van mijn talkradio&tvprogramma op 14 maart 2004 besloot ik in het parlement te strijden voor een depolitisering van media en de 'free speech'. 15 jaar lang heb ik ongezouten talkradio gemaakt met reacties over actualiteit, politiek en maatschappij. De burger had een 'vrije'stem die brutaal werd verboden in Vlaanderen. Democratie heeft volledige vrije meningsuiting nodig. "Ook al ben ik het niet eens met uw mening, ik zal strijden tot de laatste snik opdat u uw mening kan uiten" 10 jaar lang heb ik in de commissie media gepleit voor een liberalere mediawetgeving in Vlaanderen en het vrijwaren van evenwichten. In 2014 heb ik de politiek verlaten....een bewuste keuze. Ik wil terug mijn schouders zetten onder digitale mediaprojecten, in alle vrijheid.
Ik was bij hem in oktober, we hebben mooie momenten gehad... en hadden mooie plannen voor de toekomst...
Ik ben alleen met mijn herinneringen... samen bij kaarslicht aan het zwembad...m n zegt altijd dat de beste veel te vroeg gaan....
Ik vergeet je lach nooit ...
Geplaatst door: Sabine | november 10, 2008 om 01:51 vm