The barbies besloten na jarenlange privé-activiteit om hun stap te zetten in de politieke wereld. Geen evidente stap maar onder het motto “You live only once” en “Neem je verantwoordelijkheid” moest dit wel lukken. Ze werden beloond en mochten al snel –als dank van de kiezer- naar het parlement. Al snel hadden ze door dat het niet makkelijk zou zijn. Als rechts denkenden met liberale inslag en Vlaamse grondbeginselen werden ze argwanend bekeken door de wetstraat en omgeving. De perceptie over hun levensstijl maakte de tongen los. Vorige week besloot de organisatie om een bijeenkomst, een soort teambuilding, te organiseren in Frankrijk.
650 km? Geen probleem. Ze stapten in hun suv en reden via Luxemburg naar het Zuiden. Ken stopte voor goedkope benzine en sigaretten en Barbie wilde op elke ‘Parking’ stoppen voor een stretchoefening. Een jeugdtrauma van vroegere verre autoreizen. In Vlaanderen houden ze van fijnproeverij maar als ze op de baan zijn is het eerste beste truckermaaltijdje goed genoeg. Neen, ze zijn geen snobs, het zijn plantrekkers. ’s Avonds moesten ze klaarstaan voor een receptie op een chateau met aperitief en wijn. Eerst dus een stevige maaltijd en lekker snel op die franse autosnelwegen rijden.. In de wagen luisterden ze naar de lievelingsmuziek van hun voorzitter van de organisatie. Van ‘Joe Dassin’ over ‘Pompelidoe’ tot ‘Becaud’. Ken morde en draaide de knop om naar muziek uit de trendy scene van Antwerpen.. zo was het goed…. (wordt vervolgd)
