"Een maatschappij kan niet aanvaarden dat daklozen sterven in de kou" Tot zover ons welvaartswereldwonder in eigen land. Verontwaardigd, kwaad en ei zo na nijdig. Elke keer als de winter begint komen de berichten in de actualiteit. Ik heb het eerder als eens gepost: 15,2% van de Vlamingen leeft onder de armoedegrens. De eerste kou is er en daklozen op straat in dit land van melk en honing sterven op de stoep, creperen, blazen de laatste adem uit op een vuile straat. Zo gaan we hier om met de verstotenen. Alleen, eenzaam, gedumpt door ons sociaal systeem. Afgemaakt door onze maatschappij. Hoeveel moeten er sterven voor je iets onderneemt? Centen geven voor het goede doel! Tsunami! Pakistan! 11.11.11! Arm Afrika! Zolang het maar ver weg is en 'politiek correct'
MEER LEZEN? KLIK HIER
