En daar staan ze dan, met de weemoed en leegte in hun ogen. Ik ben beschaamd voor onze maatschappij voor onze riool-justitie, zo noem ik het. Magistraten zonder begrip, eerbesef, of gerechtigheid. Waarom toch ? Is er iets mis met mijn gezond verstand ? Die vraag stel ik mij vandaag. Hoe kunnen politiekers én magistraten nog recht in de spiegel kijken na de afschuwelijke laffe daad tegen Guido De Moor. Waar draait het om in dit land ? Integratie ? Assimilatie ? Bestaat er nog zoiets als rechtvaardige straffen voor bewezen feiten? Neen dus ! Dit is wraakroepend. Zeker weten ! Langs deze weg mijn diepe gevoelens van medeleven aan de nabestaanden van Guido De Moor, zijn vrouw, zijn dochter, zonder vader, zonder kostwinnaar, zonder mens.