Al jaren kreeg -ook ik- meldingen van 'ze volgen je' over 'ecoute' tot 'ze weten dingen over je'. Tipgevers in die politiekringen bezorgden me regelmatig dergelijke berichten. Je wimpelt het altijd af, je beseft dat het eventueel mogelijk is en je ... legt je neer bij de politiestaat België. Als je het vertelde aan journalisten dan 'zag je spoken' en 'dat kan niet'.
Dat staat in een vertrouwelijk rapport van het Comité I dat toezicht houdt op de inlichtingendiensten. Vooral mandatarissen van Groen!, Ecolo en extreem rechtse partijen zoals Vlaams Belang staan onder toezicht. Volgens minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) is dit normaal: "Wat is er vreemd aan het feit dat de vertegenwoordigers van de bevolking worden doorgelicht?" Uit het rapport blijkt dat de dossiers al sinds 1973 worden bijgehouden. Het zijn gereserveerde dossiers die enkel door de top van de Staatsveiligheid kunnen geraadpleegd worden.
Je moet ook weten dat de staatsveiligheid in deze ingeschakeld kan worden met speciale volmachten, a la carte, door o.a. de topministers van binnenlandse zaken en de premier.
Het bestaan van de politieke dossiers werd begin 2006 toevallig vastgesteld door het Comité I, tijdens een huiszoeking in het kader van een ander onderzoek. Het controlecomité ontdekte toen "dat er een tweehonderdtal papieren dossiers een speciaal regime genoot". Het ging om individuele dossiers op naam van politici en niet-politici, opgeborgen in een afzonderlijke, slotvaste kast in het vroegere kantoor van Albert Raes, de legendarische chef van de Staatsveiligheid in de jaren zeventig en tachtig. Een deel van de dossiers was spoorloos verdwenen. "Het consultatieregister dat moest worden ingevuld bij elke raadpleging van een dossier was gewoonweg blanco", stelde het Comité I vast. Naar het hoe en waarom van die praktijken uit de tijd van Raes deed het controlecomité geen verder onderzoek, "aangezien deze definitief tot het verleden behoren".
Daarnaast bleken er ook 95 andere 'gereserveerde' dossiers te bestaan over niet-politici, door het controlecomité omschreven als "personen met mogelijke sociaaleconomisch-politieke gevoeligheid, zoals mandaathouders van belangrijke bestuurlijke of gerechtelijke functies, en familieleden van Staatsveiligheidspersoneel".
Eind jaren negentig begon de Staatsveiligheid ook gedigitaliseerde informatie over politici bij te houden, een systeem dat vanaf 2000 werd veralgemeend.
Onlangs stelde het Comité I vast dat er nog altijd 193 'gereserveerde' dossiers bestonden, zowel in papieren als in digitale versie. Daarvan waren er 108 actieve dossiers, dit zijn dossiers die gebruikt worden voor inlichtingenactiviteiten of spionagewerk. Van die 108 staan er 56 op naam van "mandaathouders", lees: politici die op dat moment (februari 2008) een mandaat als minister of parlementslid hadden.
