In deze periode loop je altijd achter de klok aan. Gisteren was er zo eentje; ochtend, dubbelinterview met DeWinter voor P-magazine, hollen naar drukker, allerlei afpraken, in allerijl naar Brussel voor Actua-tv (een sportief item met Gella) en daarna in vliegende vaart naar Brasschaat. De mensen die me volgen via facebook en twitter weten het wel... Een eivolle zaal in het SintMichiels college; debatten met hun eigenheid. Alle politici die ik ontmoet 'klagen' over de tunami van dergelijke debatten in scholen en waar dan ook. Het zijn er inderdaad zeer veel... en dan komt bij een drankje de ultieme vraag: "Haalt dat eigenlijk iets uit? Win je daar stemmen mee?"
Geen idee.
Het is meestal aanwezigheidspolitiek en kleinschalige toetsing of een publiek reageert op je verhaal. Gisteren werd duidelijk dat Groen en SP.a totaal niet gesmaakt werden, dat De Wever met zijn slimste mens humor een publiek kan charmeren, dat humor en woordspelletjes dikwijls als interessanter ervaren worden bij een live publiek, dat federale en vlaamse standpunten door elkaar gehaspeld worden en dat jobs-jobs-jobs blijkbaar de modewoorden zijn van alle partijen....
Wat ook duidelijk werd -bij het typische vraagje hoe een ideale coalitie eruit ziet - dat partijen die niet veel van mekaar verschillen alle deuren open laten. Op weg naar een centrum-rechts-rechts Vlaanderen? Op dat vlak blijft onze stelling : "Wij praten met iedereen".
