Tussen al het politiek gekwaak van de afgelopen weken door, kwestie van navelstaarderij van de politieke partijen in Brussel in stand te houden en zo hun bestaansrecht te bevestigen, gaat men
nog eens voorbij aan de echte politieke signalen van de burger.
Neem nu de uitslag. Veel over gezegd, veel over gehoord en eigenlijk moet je gewoon effe bij diezelfde burger luisteren. Zelfs dit weekend, in veel fijn gezelschap, kwamen de tongen los. Met een paar lijnen zeg je eigenlijk alles:" ik vond den Dewever wel ne sympathieke op tv in dat programma... over.. Peeters die heeft klasse en blijft rustig ... tot ... al dat geruzie moeten we niet hebben... via ...kan er niemand eens iets positiefs zeggen in de politiek... en ... bij jullie is het ..........................................(en hier schrijf ik nu eens niks, anders is het misschien weer gezever vanwege mijn mening, maar het is een lang lijntje :-)
Los van al die redenen vergeet iedereen ook het perecentage te vermelden van ongeldig én niet gaan. De cijfers zijn toch opmerkelijk, als signaal zeker. Zoals jullie weten hebben we stemplicht (opkomstplicht eigenlijk). Bijna een kiezer op de tien (9,6%) is niet gaan stemmen en een op de zestien (6,2%) heeft, al dan niet vrijwillig, blanco of ongeldig gestemd bij de regionale en Europese verkiezingen van 7 juni. In Antwerpen heeft toch een 4,7% ongeldig of blanco gestemd (!) ... een extra percentage waar heel wat partijen gelukkig mee zouden zijn.
Ik vraag me af wat de resultaten zouden zijn zonder die stemplicht. Een experiment waard...
