Het was een boeiende gemeenteraad met een burgemeester wiens arm blauw ziet (van het omdraaien) en een blauwe buik (plat op de grond). Het slechtere politieke bochtenwerk van de SP.a in Antwerpen, onenigheid bij de meerderheid. Stemmen tegen hun zin.. enfin, kantelmomenten. Om met de deur in huis te vallen: de mensen, de Antwerpenaars, laten kiezen tussen tunnel en brug is bedrog. Handtekeningen voor een volksraadpleging ronselen met 1 vraag en nadien 2 eisen met een extra andere vraag; het zijn trucs uit de reclamewereld die ik niet op prijs stel.
Dat is 2 voor de prijs van 1, waspoederreclame van Jan Thys maar dan over mobiliteit. Vreemd genoeg vinden de reclamejongens van vroeger zich terug in dat concept, het zal wel toeval zijn. De democratie heeft ook haar spelregels en in mijn democratie passen we liefst niet de spelregels aan tijdens het spel of spelen we niet met de mobiliteit in Vlaanderen op basis van Dash reclames.
Het BAM-tracé, het natuurlijke tracé is een uitgewerkt project. Met de nodige discussies, alle bouwaanvragen zijn er. Er is gepraat met de brandweer over veiligheid, alles is dus klaar. Daar is dan ook jaren aan gewerkt. Het is niet het beste en mooiste project maar elke verbetering moet toegelaten worden.
Het alternatief, het zogenaamde Vierde tracé van ARUP/SUM is eigenlijk niet meer dan een denkoefening, een tekening, een plan. Een mooie presentatie maar dat zijn dan ook alweer marketingtechnieken. Zelfs de topman van ARUP/SUM gaf toe op de hoorzitting dat het 'een niet uitgewerkt plan' is. Wie ben ik om hem tegen te spreken?
ARUP/SUM was gevraagd hun mening te geven over het (volledig door Vlaamse/Antwerpse bedrijven uitgewerkte) natuurlijk tracé. Zij hebben daarop (ongevraagd) een alternatief voorgesteld. Geen probleem met creativiteit. Daar hebben ze 3 maanden aan gewerkt. Maar dat is dus alleen maar een tekening op papier, een ontwerp. Daar is geen enkele bouwvergunning voor klaar, daarover is niet met veiligheidsmensen gepraat, niets in the field. Een deel van het tunneltracé zou bijvoorbeeld onder een aantal Seveso-bedrijven door moeten gaan. Dat kan nooit gebeuren. Je kan niet verwachten dat er een toestemming zou komen om onder de petrochemische bedrijven in de haven te gaan graven. Het alternatief is dat die bedrijven dan 'verplaatst' zouden worden. Zie je het al gebeuren?
Het zogezegd dilemma tussen brug en tunnel bestaat dus in feite niet. Als we nu in verkeersinfarctstad Antwerpen met de nodige vervuiling van al die files en stilstaand verkeer kiezen voor een nieuwe ‘schets’ dan kan de Antwerpenaar minstens wachten tot 2021. Ik heb telkens gezegd (notulen) dat een snelle oplossing en uitwerking nodig is. Vandaag. De politiek maakt zich belachelijk door niet te beslissen, te twijfelen en zich te laten opjagen door allerlei belangengroepen.
Leiderschap vraagt beslissingen, visie en optreden. Geen decennia lang getreuzel. Een referendum, het is er, het moet er komen. Maar stel dan toch die ene vraag zoals afgesproken. Of moeten we de enquête vervolledigen? Als iemand hier meerdere vragen wil, ik heb er nog een paar klaarliggen. Allemaal Ja en neen vragen.
Zoals; Bent u als inwoner, actieve en werkende burger bereid om nog langer in de file te staan om te wachten op de politici en belangengroepen die het beste project zoeken? Of Bent u bereid om nog meer levens –en gezinskwaliteit op te offeren voor een nieuw tunnelidee? Of Bent u bereid om uw kinderen minder lang te zien, meer vervuiling in te ademen door files en wachtend verkeer in afwachting van de uitwerking van een nieuw idee in de toekomst? Of Wil u vandaag uw job op het spel zetten in afwachting van een tunnelproject? Iets in dat genre. Allemaal heel eenvoudige ja en neen vragen.
Hoe dan ook; appelen met citroenen vergelijken. Aan de ene kant een bestaand en klaar project. Misschien niet ideaal, maar wel één dat zo goed mogelijk beantwoordt aan de randvoorwaarden die door de Vlaamse overheid vooropgesteld zijn. Aan de andere kant is er geen project. Alleen maar een tekening hoe het 'anders' zou kunnen zijn. Maar daarin is amper rekening gehouden met de randvoorwaarden. En in dat geval kan de Vlaamse overheid niet anders dan zeggen: "Sorry, maar dat is niet wat we gevraagd hebben."
Ik blijf erbij: dit is een hysterische aanval, stuiptrekking en bochtenwerk, van maatschappelijk Links en Groen die de hele Antwerpse en Vlaamse economie voor jaren kan ontwrichten. Niet verbaasd om iedereen gezellig samen te zien: van Jens Mortier over Zita Swoon tot Raymond Van Het Groenewoud, en landend bij Kristien Hemmerechts .. zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Allemaal goedmenende linkse artiesten die niet weten waarover het nu eigenlijk gaat.
Deze impasse is dank zij het stadsbestuur dat geen beslissing durfde te nemen, een tweespalt die nog jaren binnen Antwerpen zal blijven woekeren. Dit zal de polarisatie in de stad nog meer op de spits drijven. En Antwerpen zal zonder het Oosterweeltracé/ Natuurlijk tracé economisch klappen krijgen, waarbij de niet uitdieping van de Schelde maar klein bier is.
De hele Antwerpse bedrijfswereld wil dat er snel werk wordt gemaakt van het mobiliteitsprobleem. Een afwijzing van het Natuurlijk tracé gaat daar regelrecht tegen in. Logisch voor Links, want de bedrijfswereld, dat zijn de kapitalisten, de rijken, de slechten dus. Hoe en waar de mensen dan straks hun boterham gaan verdienen in een stad waar het ene bedrijf na het ander zal wegtrekken, zal hun een zorg zijn.
Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om de raadpleging van het volk af te schieten. Alleen heb ik mijn bedenkingen bij het selectieve karakter van zo een raadpleging. Wat we nu dus zien bewijst het failliet van de politiek als het op het vraagstuk van mobiliteit aankomt. Jaren sleept dit dossier nu al aan. Jaren slibt de stad en de wijde omgeving almaar verder dicht. Jaren wordt er aan het probleem niets gedaan en worden beslissingen verder vooruit geschoven. Niet moeilijk dat je dan genoeg mensen op de zenuwen werkt. Niet moeilijk dat er dan een groep als Ademloos rechtstaat en op een vrij platvloerse en populistische manier argumenteert tegen de Oosterweelverbinding. Men heeft mij en onze partij vaak verweten dat wij populistisch zijn. Welnu, wij hebben nooit gebruik gemaakt van sigarettenrokende kinderen in spotjes om onze standpunten duidelijk te maken. Populistisch, platvloers en misleidend.
Heel dit debat over mobiliteit wordt op deze manier op een infantiele en incorrecte manier gereduceerd tot een valse vergelijking. Een tunnel of een brug. Was het maar zo simpel. Het gaat hier wel om de vraag of we daadwerkelijk iets willen doen aan het mobiliteitsprobleem in deze stad, in deze regio. De kwestie van het fijn stof is al lang niet meer ter sprake gekomen, trouwens. Of je nu verkeer door een tunnel jaagt of over een brug, er zal altijd een uitstoot zijn van fijn stof. Maar om nu te gaan poneren dat het fijn stof in de tunnel als vanzelf, bij wonder zal verdwijnen, is leugenachtig en bedrieglijk. Meer woorden ga ik daar niet aan vuil maken.
Als dus de politiek zijn werk niet voldoende gedaan heeft, en ze dus als laatste redmiddel moet overgaan tot een volksraadpleging, wil dat zeggen: “Wij weten het niet, of wij willen het niet weten. Wij willen daar onze vingers niet aan branden. Pak vast, die hete aardappel. Trek uw plan. Los het zelf op.” Het gaat erom dat we ons moeten afvragen, dat we dus moeten bevragen, of we de stad willen leefbaar maken. Of we wel een echte oplossing willen voor het mobiliteitsprobleem. Of dat we het allemaal op de lange baan willen schuiven. Dat we het uitstellen, dat we het verdagen, liefst tot na de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Dat zou voor een aantal mensen binnen deze gemeenteraad trouwens heel goed uitkomen. Maar weet dan, dat u de Antwerpenaars dan een bijzonder slechte dienst zal bewezen hebben. Want hij en zij zullen dan nog jaren in de file staan. Elke dag in het verkeersinfarct. Dat is dan toch uw uiteindelijke verantwoordelijkheid.
Ziet u, er is geen ontsnappen aan. Zelfs als de politiek door niets te doen verantwoordelijk is voor de huidige gang van zaken, zal ze toch bepalend zijn voor de uitkomst van dat referendum.
Tenslotte nog dit: wat ook de uitslag moge zijn van de volksraadpleging, de stad Antwerpen zal die uitslag doorspelen aan de Vlaamse regering. En die zal uiteindelijk de knoop doorhakken. Omdat ze hier in Antwerpen niet genoeg guts hadden om zelf een beslissing te durven nemen. Zodat het Antwerpse stadsbestuur dan later zal kunnen zeggen: “ Niks mee te maken, dit was een beslissing van de Vlaamse regering"
