Schitterende nazomerdag. Wat doe je dan in de stad? De fiets op met de kids. Van Wilrijk naar linkeroever, door de tunnels, terraske doen, centrum Antwerpen en dan... besef je dat Antwerpen dringend een fietsbeleidsplan nodig heeft.
Bepaalde routes zijn super. Veilige fietspaden waar je als ouder geen stress hebt maar hoe meer je eigenlijk in het centrum van de stad terecht komt, hoe meer problemen om je kinderen veilig door het verkeer te laten fietsen. Je kinderen laat je fietsen met een fluo-vestje, een vlaggetje met fluo indicatoren om toch maar op te vallen in het verkeer en dat niet een of andere automobilist je kroost van de weg maait.
Op sommige stukken moet je je tussen het verkeer wringen en reageren de auto's opdringerig tot arrogant. Alsof ik met mijn gezin in de weg fiets in de stad. Ik vraag niet veel maar toch enig geduld, respect voor mijn zwakke 'jonge' weggebruikers. Als papa waak je over je fietsende onzekere kroost. Een zone dertig helpt al wel op nieuw aangelegde stadsweggetjes waarop géén plaats is voor én een auto, én een fiets. Praktische problematiek waarbij die auto na een tijdje het beu is om achter ons aan te schuiven en dan maar over tramrails of iets anders begint te rijden om zich toch maar voorbij de fiets te wringen als gevolg. En de breedte van een fiets is niet veel hé. Je merkt dat de verkeersingenieurs te weinig nadenken over alle weggebruikers in onze steden.
Ik ben niet negatief denkend, niet extreem-pro-fiets-groenlinks, maar een stedeling die zich op een veilige manier met fiets en gezin door de stad wil verplaatsen ... da's niet zo makkelijk. Een hele onderneming met de nodige spanning om alles in de gaten te houden. De auto/vrachtwagen als gevaarlijk object. Vreemd genoeg kijken mensen dan op als ik dit zeg. 'Hoe, jij bent toch LDD en die zijn pro auto?' is een veelgehoorde reactie.
Inderdaad. Wij zijn pro-auto vanuit een economisch fiscaal standpunt. Maar je zal nooit uit mijn mond horen dat ik tegen hybride of electrische wagens ben, je zal ook nooit horen dat de auto absolute voorrang heeft op zwakke weggebruikers en ja, ik erken dat in de grootstad ANtwerpen (nb: de énige échte stad in Vlaanderen) dringend geïnvesteerd moet worden in een fietsbeleidsplan. Barcelona als voorbeeld.
Daarom, en ook enkel daarom, ook al ben ik de LDD oppositie in de ANtwerpse gemeenteraad, heb ik het fietsbeleidsplan van schepen Van Campenhout goedgekeurd. Constructieve oppositie heet dat. Omdat mijn en jullie fietsende kinderen dit verdienen. En omdat onze steden toegankelijk moet blijven voor mensen die de stad leefbaar kunnen houden. Jonge Vlaamse gezinnen met bestedingspatroon.