De eerste post in 2010. Wat schrijf je dan? De vaststelling dat je genoeg sms-wensen hebt gekregen? Dat je geniet van de nieuwjaarsconcert? Een nieuwe start? Het verleden achter je laten? Wachten dat er iemand op zijn bek gaat in Garmisch Partenkirchen? Nieuwjaarsbrieven? Ach. Ik zou liever mijn lekkende koffiepot willen buitengooien en mijn baard verven. En en passant elke kloothommel het slechtste toewensen voor dat jaar...korte armpjes en veel jeuk, weettewel.
Kooffie. Nieuwjaarsdag. Geen kater. Ochtendhumeur zoals alle vorige jaren. Grmmbl.
Ben ik op weg naar een grompie-old-man? Mét baard?
Op mijn facebook, email en persoonlijk contact is het nu al langer dan een week 'Wat ist, prins Filip achterna?' Erg. Zo ver is het gekomen dat je als 'parlementair', politicus?, volksvertegenwoordiger die een baard laat groeien, vergeleken wordt met een prins in Laken. Daar gaat de democratie! Het is om zeep, het koningshuis heeft terug de macht gegrepen. Niet via wetten maar via haargroei. Maar ik hou vol.
Waarom? Geen idee. gewoon, zomaar, voor de fun. Mannen kennen dat en weten waarom. Soort bevlieging. Mijn makkers zeggen: cool man, genre: join the club. Een statement. Een veertiger mag dat.
Het valt me ook op dat de meningen zo Zwart Wit zijn. De ene zegt dat ik een clochard ben, de andere zegt dat ik sexy ben. Smaken verschillen en de vrouwen raken het zeker niet eens. Misschien moet ik MLF ter hulp roepen.
Eigenlijk is het meest boeiende van dit gedoe de vaststelling dat mensen veranderingen moeilijk kunnen plaatsen. Ik ben dezelfde maar gewoon zonder scheermes. Een mogelijke kandidaat van Temptation Island, zonder Braun trimmer. Het begon met dat ene zinnetje in mijn hoofd voor de ochtendspiegel zo'n 10 dagen geleden: "Bwaa, khem vandaag gien goesting om maai te schereu. Lot mor staan." (vertaald voor de rest van Vlaanderen: ik heb geen zin vandaag om mij te scheren, ik laat het staan) en hop, uit de badkamer. De gevolgen zijn natuurlijk desastreus voor de omgeving. 'Wat heeft dé jurgen nu weer?' en vooral... ga ik zo naar het parlement of niet. Daar ben ik dan weer niet uit. Volle groei, getrimd of terug glad? Man man man, zoveel vragen ;-)
Ik wijk af.
De titel van mijn stukske was 'Machtsgeil'. Waarom? Omdat ik op mijn facebookpagina de eerste status van het nieuwe jaar heb ingevuld met een fijne spreuk waarmee ik dit 2010 professioneel zal inzetten.
"De macht vindt gemakkelijk de titels, niet de titels de macht" (Machiavelli)
...
PS: btw, heb dan maar een foto erbij gevoegd om de mensen te overtuigen op wie ik zeker NIET lijk. Ok?
