Je leest het in de kranten, je volgt het via het net. (En je leest natuurlijk mijn twitters)De spanning tussen federaal België en Vlaams is altijd en overal aanwezig. Niets nieuws maar soms toch behoorlijk ergerlijk. De afgelopen weken, terwijl jullie gingen stemmen, hebben we in het Vlaams parlement netjes doorgewerkt. Misschien weet u dat niet, maar daar is een verklaring voor.
Het federaal parlement is er eentje waar een aantal bevoegdheden zitten die door de pers sowieso gebracht worden als 'hot news'. Het volstaat om een 'burrp' te roepen en het staat in de krant. In het Vlaams Parlement moet je al de halve plenaire afbreken en dansend op het spreekgestoelte staan om aandacht te krijgen. Velen vinden het Vlaams Parlement saai. Reden? Het is een technisch parlement, er staan geen vlamingen franstaligen naar het leven en omgekeerd, het is een legislatuurparlement. Natuurlijk zorgt dit voor politieke frustratie: ondergewaardeerd Vlaams en overgewaardeerd Federaal. Afgelopen 3 jaar heeft men in het federale geen klop gedaan (of bijna niet) maar wel de schijn hooggehouden. Papieren vraagjes, wat leuteren en vooral doen alsof men politiek iets doet. Een schijnwereld. Schaamlapjes voor de kiezer en zijn democratische gevoelens. De tweespalt tussen die van het federale en die van het Vlaamse.
Binnen partijen zie je die splitsing ook. Op het federale niveau denken velen dat ze een echte politicus zijn, een premier in wording, een staatssecretaris in spé... bedenk het maar. De eerste beste ruggegraatloze partijgarnaal of partijbaasknecht die daar terecht komt denkt echt dat hij/zij het is. Dat maakt het soms zo amusant om die vleugel in de gaten te houden. Soms ook wel zielig en vooral... onbegrijpelijk dat ministers van het Vlaams niveau dan even doodleuk hun eed gaan afleggen in het federale om nadien terug de eed te zweren in het Vlaams Parlement.
Zolang de Vlaamse politici aan deze koehandel blijven meedoen zal het Vlaams Parlement zich nooit imagogewijs uit de ondergeschikte rol kunnen hijsen. En dat is spijtig.
