Er is maandenlang om te doen geweest. Een voorstel van decreet van de meerderheid (SP.a -N.VA - CD&V) betreffende radio-omroep en televisie.Deze decreetaanpassing werd bekend in Vlaanderen als 'de kijker die reclame doorspoelt moet binnenkort daarvoor betalen'. Dit was niet onze stelling maar deze stelling volgde uit de bitsige verhouding tussen distributeurs (Telenet-Belgacom) en de verenigde zenders (Vmma-VRT-SBS). Sommige mediamensen zouden graag de consument meer willen laten betalen als straf voor het doorspoelen van reclame. Openlijk kunnen de televisiezenders dit niet zeggen, niet populair, de zwarte piet doorschuiven naar politiek is makkelijker. De basis van dit conflict ligt echter bij de terugvallende reclame-inkomsten bij de commerciële zenders en de geldhonger van de openbare omroep. Zij wilden een knuppel achter de deur om vooral Telenet op de knieën te dwingen tot meer betalen voor hun signalen. De minister van media heeft deze knuppel zonder kritiek overgenomen en zo ontstond het ontwerpdecreet.
Vanuit de oppositie hebben we het decreet hier en daar kunnen bijsturen zodat Vlaanderen zich niet compleet belachelijk maakte. Compromis, maar van harte? Neen. Het feit dat 'Vlaanderen' een decreet/regel wilde invoeren om de interactiviteit van digitale televisie aan banden te leggen tart elke verbeelding. Met open mond heb ik de afgelopen maanden staan kijken naar de partijen die dit écht wel wilden. SP.a - N.VA -Vlaams Belang als grootste verdedigers .. Vreemde combinatie.
Televisieomroepen en distributeurs (zoals Telenet en Belgacom) liggen al geruime tijd in de clinch over het zogenaamde uitgesteld kijken en vooral over de mogelijkheid om reclame door te spoelen. De commerciële zenders zien dit met lede ogen aan want het zet hun businessmodel op de helling. Het voorstel van decreet inzake signaalintegriteit bepaalt duidelijk dat de omroepen eigenaar zijn van hun televisiesignaal en dat de distributeurs de lineaire omroepprogramma's onverkort en in hun geheel moeten doorgeven.
De distributeurs zullen voortaan toestemming moeten vragen om ingrepen op het signaal zoals uitgesteld kijken mogelijk te maken.
De concrete regeling van die toestemming wordt aan de betrokken privé-ondernemingen overgelaten maar het voorstel van decreet wil de consument wel beschermen.
Mijn tussenkomst bespreking stemming in commissie:
De heer Jurgen Verstrepen vindt het voorstel van decreet een unicum in Europa en zelfs in de wereld. Hij vraagt zich af waarom Vlaanderen, als enige regio in de wereld, dit op de agenda moet zetten. Hoewel hij geen probleem heeft met het principe van de signaalintegriteit of met het stimuleren van lokale producties, blijft voor hem de vraag bestaan waarom Vlaanderen een aanslepend conflict tussen distributeurs en zenders politiek regelt, terwijl beide privéondernemingen zijn. De spreker had soms het gevoel dat het Vlaams Parlement voor een bepaalde kar werd gespannen. Toch erkent hij dat de betaalmodellen ongewijzigd bleven en ziet ook hij hoeveel de distributeurs daaraan verdienen. Bedragen per zender en per kijker vallen te overwegen, maar er zijn andere uitwegen. In de Verenigde Staten werkt men niet met pakketten, maar beslist de kijker welke zenders hij neemt en hoeveel hij daarvoor betaalt.
De discussie over de decoder is volgens de heer Verstrepen achterhaald. Het is daarom een slechte beslissing om de ontwikkeling van interactiviteit op te sluiten in een voorstel van decreet, met mogelijk negatieve gevolgen voor iedereen. Hij wijst erop dat de mediaconsument zich ultraliberaal gedraagt in zijn keuze voor bepaalde toepassingen. De spreker waardeert wel de aandacht voor bemiddeling in het voorstel van decreet, hetgeen te verkiezen is boven een loopgravenoorlog. Hij is wel benieuwd naar de vorm die de onderhandelingen zullen aannemen en naar hun impact op de mediagebruiker. Wat als er geen akkoord bereikt wordt over de interactiviteit, die door de nieuwe generatie evident wordt bevonden? Het voorstel van decreet zal volgens hem snel moeten worden geactualiseerd.
