Gelijk hebben of gelijk krijgen? Minister Ingrid Lieten haar mediadecreet ligt onder vuur. Telenet stapt naar de rechter. Op 8 januari heb ik Minister Lieten gewaarschuwd. Maar neen. Niet luisteren hé. Wie niet horen wil moet .. voelen? (de verwittiging heb ik vetjes aangeduid in de tekst bij verder lezen ;)
De heer Jurgen Verstrepen:
Voorzitter, minister, ik zal nog eens benadrukken wat ik gisteren in de commissie heb gezegd over dit ontwerp.
Hoe minder overheidsregels in een economisch gevoelige sector zoals de mediasector, hoe beter. De essentie van dit ontwerp van decreet blijft me nog steeds ontgaan, behalve dat het Mediafonds moet worden gespijsd met extra privégeld. Mensen met een stout karakter – en ik omschrijf mezelf niet zo – omschrijven dit als een extra belasting voor de distributeurs, aangezien er geen enkele garantie is dat de coproductiemogelijkheden zullen worden onderschreven. Daar knelt nu net het schoentje, niet alleen qua feiten, maar ook qua perceptie. Minister, het spijt me voor u, maar de indruk dat dit een bedenkelijk ontwerp van decreet is, werd gisteren in de commissie nogmaals bevestigd. Uw commissievoorzitter en partijgenoot verdedigde zeer stellig de stelling dat een bedrijf als Telenet sowieso genoeg geld heeft en dit dan maar zonder retour moet afgeven, bijvoorbeeld aan een Mediafonds, en dat vanuit een maatschappelijke plicht. U begrijpt natuurlijk dat ik het daar vanuit mijn positie niet mee eens ben. Privébedrijven dwingen te investeren zonder dat ze voordelen hebben, zoals auteursrechten en merchandisingrechten, botst met mijn overtuiging dat privébedrijven volgens de vrije markt moeten kunnen werken. Een enquête door een krant, dat zijn vandaag de dag geen feitelijkheden meer. We hebben daarnet nog een debat gevoerd over wat er in de kranten staat. Daar zal ik dus zelfs niet op ingaan.
Dit ontwerp van decreet wordt echter nog verdachter als men bedenkt dat Vlaamse Onafhankelijke Televisie Producenten vzw (VOTP) zelf zegt dat de vooraankoop over het hoofd wordt gezien, terwijl dit ontwerp voor hen bedoeld is. Laat duidelijk zijn dat we niet tegen stimuleren zijn, maar zelfs zij vragen waarom vooraankoop en coproductie niet werden opgenomen. Ik heb daar nog geen antwoord op gekregen, ook gisteren niet. Op dat ogenblik hijs ik de rode vlag. Ik weet dat is gezegd dat daarin wel zou worden voorzien in de uitvoeringsbesluiten, maar ik vind dat onvoldoende en onbetrouwbaar. U kunt niet verwachten, zeker van de oppositie, dat we zomaar een blanco cheque tekenen. Wie weet wat er nog in die uitvoeringsbesluiten zal staan. Dat weten we niet.
Ik vind toch wel dat dit parlement, dat de commissie dat mag weten.
Minister, ik geef u de laatste kans: bezorg ons de finale tekst van die uitvoeringsbesluiten. Dan kunnen we zien of die duidelijk zijn, of dat erin staat. Ik zit echter te lang in de politiek om iemand op zijn woord te geloven. Open Vld en LDD hebben dan ook gezamenlijk amendementen ingediend. We hebben zelfs op een bepaald moment een kleine knieval gedaan, in de sfeer van Kerstmis en Nieuwjaar. We wensen iedereen een goede gezondheid en we wensen u ook een goed decreet.
We zouden niet graag hebben dat u een decreet publiceert dat niet goed is, dat rommelwerk is, waar iemand juridisch kritiek op kan geven. Vanuit die goede overtuiging wilden we u helpen. We hebben u de hand gereikt. We wilden drie vierde van onze amendementen laten vallen, maar één zinnetje hadden we er graag in gehad, dat enigszins garandeert dat de dienstverleners die investeren, daadwerkelijk aanspraak kunnen maken op vooraankoop, coproductierechten en dies meer. Dat was één klein zinnetje. Dat dachten dat dit een makkie zou worden, dat de meerderheid dat wel zou slikken, maar neen, uw commissievoorzitter en partijgenoot vond dit onmogelijk. Dan krijg je natuurlijk absoluut het gevoel van wantrouwen. Waarom kan dit niet? Wat scheelt er in dit verhaal? Dat kwatongen dan verhalen beginnen te verzinnen op Facebook of beginnen te twitteren, daar kan ik niets aan doen. Dat zijn de mensen met een slecht karakter. U weet dat ik de jongste tijd niet echt zo actief ben op Facebook en Twitter.
"Net zoals kranten dat doen, heb ik ook even mijn oor te luisteren gelegd: als dit decreet erdoor komt, dan vrees ik dat er een juridische strijd zal worden gevoerd, en dat u dan de zwartepiet toegespeeld zult krijgen. Dat is niet goed voor de verkiezingen, dus nogmaals, constructief, met de geldende amendementen willen we dit ontwerp van decreet voor u verbeteren. Ik geef u en de meerderheid de laatste kans om die goed te keuren, of om nog netjes een nieuw amendement te schrijven. Daartoe zijn wij nu zelfs bereid, om datzelfde zinnetje nogmaals op tafel te leggen en u te vragen om de credits daarvoor te nemen, want het is úw ontwerp van decreet. Zoals het nu ter stemming ligt, collega’s, is het onvolledig, deels contraproductief, en zal het misschien dode letter blijven. Een ontwerp van decreet met een carte blanche om een mediafonds te spijzen, met een wrang gevoel van extra belastingen voor de distributeurs – dat zijn die kwade tongen –, zonder garantie dat de televisieproducentensector zich zal en kan verbeteren, kan niet op onze goedkeuring rekenen."
