De vrouw in het rode kleedje
Op mijn 52 jaar is er iets wat ik nooit bij vrouwen heb begrepen. Het is het hard-to-get verhaal. Als je interesse toont, lief bent, loop je de kans een ‘blauwtje’ te lopen. Als je onverschillig, weigerend reageert dan veroorzaak je blijkbaar een hormonale opstoot bij nogal wat vrouwen en willen ze persé je aandacht. In sommige gevallen volgt een veroveringstocht van de onneembare mannelijke burcht. Maar zelfs als deze situatie zich voordoet bestaat de kans dat ze op het moment je wél toegeeft, de vrouw je alsnog afwijst. Geef toe mannen, dit lijkt alsof je moet pokeren met Disney Monopolie kaarten en een dobbelsteen.
Soit. De psyche van een vrouw is dus… ondoorgrondelijk verwarrend voor mannen. Ik weet het, een open deur intrappen. Lees gerust de Griekse werken Orpheus en Eurydice, Aphrodite en De doos van Pandora erop na. Niets nieuws onder de zon. Als aanvullend de tv relatiesoap Familie je intelligentiehonger nog niet heeft gestild raad ik in één beweging De Nimf Daphne aan. Die oude Grieken kenden wel iets van rampetampen, geloof me. Voortschrijdend inzicht kan geen kwaad, ook voor vrouwen, want ik wil benadrukken dat mijn weblogverhalen genderneutraal zijn!
De kiem van een scheiding.
Ik herinner me nog die avond in Limburg. Als parlementair en media-expert werd ik uitgenodigd op ‘de Nacht van de Televisiesterren’. Toen waren dat nog échte televisiefeestjes met overvloedige drank, diepe decolletés en een hoog VIP gehalte. Allez, heel BV -en televisieland was daar gratis en dat werd opgevuld met Viphongerige mensen die wat wilden aanschurken bij de fine fleur van Vlaanderen. Zowat BV spotten, vogelspotters … dagenlang getsjirp op sociale media: ‘Ik was daar ook!’
Ik ga niet graag alleen naar feestjes dus vroeg tot vervelens toe mijn toenmalige vrouw om mee te komen. ‘Kom alsjeblieft mee naar dat feestje’ De lijst van excuses was voorspelbaar: ‘Ik heb niks om aan te doen, de babysit moet dan vroeger komen, Hasselt is zo ver, ik ken die mensen niet, ik heb een hekel aan die mediafeestjes, jij gaat willen blijven plakken op die afterparty … ’ enzovoort enzoverder… Het was duidelijk, ze wilde weer niet mee. Na 10 jaar huwelijk leg je je erbij neer ook al had ik die wens dat vrouw naast man staat. Uiteindelijk heb ik een vriend meegevraagd die zelfs een privéchauffeur regelde. Noblesse oblige.
De rokersruimte.
Mijn vriend rookte, ik niet meer, dus we belandden in de VIP smoking bar. Nogal ongeïnteresseerd zat ik daar dan, strak in het pak. Wat rondkijkend en dan, de vrouw in het rode kleedje. Lieselot heette ze. Ze sprak mij aan, zocht mijn aandacht.
First contact: ‘Wij hebben een gemeenschappelijke vriend ‘. Ik dacht: ‘Hier gaan we weer, jaja, een gezamenlijke kennis, duh…’ Ik had mijn standaard antwoorden al klaar: ‘Yep, ik ben die van ZwartWit, politicus, Parlementair en jarrejarrejarre..’ Routine. Armen gekruist. Wat negerend. Desinteresse.
Op één of andere manier had ik geen zin in alweer een nietszeggende smalltalk babbel met uitdagende Lieselot en zei in het Antwerps: ‘En wie zedde gij dan wel?’ Voilà, zowat grofgebekt, zo kennen ze me en laat me met rust dacht ik. Trots op mijn averechtse houding, muurtje optrekken.
Lieselot bleef aandringen en er ontspon zich een gesprek. Ze was best wel leuk, mooi, onderhoudend en stelde zelfs haar man voor die mij zeer argwanend een hand gaf. Later vernam ik dat hij niet lang voor onze ontmoeting mijn spraakmakend boek ZwartopWit in één ruk had uitgelezen op vakantie. Veel geheimen had ik dus niet voor hem en als twee mannelijk ego’s elkaar ontmoeten geeft dat wat spanning…
Ik had geen zin in een vervolg maar kreeg haar naam, details op facebook, ze was getrouwd, werkte in de befaamde kledingwinkel van haar man, een dochtertje, hield van dansen, uitgaan, muziekliefhebber ..… had ik een ID kaartlezer bij, ze had zelfs haar identiteitskaart erin gestoken. Het aandacht trekken was gelukt en evolueerde naar een flirt, opstoot van testosteron en hormonen.
Negeren is interesse.
Die avond kon ik niet vermoeden dat Lieselot een belangrijke rol in mijn leven zou spelen tot zelfs vandaag. (Meer daarover binnenkort als onderwerp Liefde&Haat in deze verhaalreeks.)
Het verhaal van die ontmoeting bleef me achtervolgen bij vrienden en familie. ‘Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?’ Zij antwoordde elke keer: ‘Hij moest mij eerst niet hebben, deed arrogant, gaf amper aandacht, negeerde me en dat triggerde mij. Hij zei arrogant wiezeddegij en dat kon ik niet aanvaarden…’
Ik vertrok op het televisiesterren feestje en die ochtend was er een vriendschapsverzoek via facebook. De verovering was ingezet, alweer een vrouw met een doel, een target, een missie…
Moralis
Als je als man je neutraal tot afwijzend opstelt, zelfzeker en niet geïnteresseerd in een aantrekkelijke vrouw die je aandacht zoekt, veroorzaakt dat bij sommigen van hen een softwarekortsluiting en wordt het verleidingsspel omgedraaid. Veel vrouwen kunnen niet aanvaarden dat ze genegeerd worden, zeker als ze genoeg mannen aan elke vinger kunnen krijgen. Er is wel één addertje onder het gras, wat ze bij jou doen, doen ze misschien opnieuw bij een volgende kandidaat als het wat minder gaat of ze zoeken iemand waar ze met wederzijdse toestemming mogen spelen met andere mannen. Immers, de bollenwinkel van zelfbevestiging is oneindig. Het is geen exacte relatiewetenschap maar een verwittigd man is 2 waard.
Zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb.
