De verstikkende relatie
Het mannelijk gespreksonderwerp de laatste tijd is mét stip op nummer 1 ‘de verstikkende relatie’. Meestal schrijf ik mijn columns zalvend en ietwat politiek correct. Ik geef het toe. Mea culpa. Maxima culpa. Nogal wat vrouwen houden niet van de spiegel die ik hen voorhou. Soit. Na 13 verhalen heb ik toch een onweerstaanbare drang om de lelijke waarheid te schrijven.
Voor de vrouwelijke lezers op de reactieknop klikken: ik hou nog steeds van jullie, maar niet allemaal. Voilà. Zoek eventueel een Louboutin uit om aan te trekken voor het volgende verhaal.
Laten we met de feiten beginnen. Een verstikkende relatie begint meestal bij het samenspel van ‘veranderen’ en ‘claimen’ van de man. Gelukkig is niet iedere vrouw zo maar als er wat recente onderzoeken bij gehaald worden, dan blijkt toch dat het verweven zit in menig vrouwelijk DNA. De vraag is alleen, is dat handig lees zinvol en werkt het überhaupt?
De kneedbare man
Een vrouw die ‘claimt’ geeft de man onvoldoende ruimte en vrijheid wat kan leiden tot een verstikkende relatie. Gevolg is dat je je als man benauwd kan gaan voelen en het uiteindelijk zo vervelend vindt dat je afstand gaat inbouwen. Liefde en aandacht worden opgeëist als een vanzelfsprekendheid in plaats van dat liefde en aandacht worden gegeven.
Veranderen is een ander paar mouwen. Vrouwen houden ervan mannen te veranderen. Er zijn nogal wat die een bepaald beeld hebben van hoe iets moet en vooral ook hoe het niet moet. Daar moet iedereen aan voldoen, vooral de partner. Dat soort vrouw zet meestal ook de kinderen volledig naar haar hand, lees wat zij wil en denkt omdat kinderen nog niet de mentale kracht hebben om dit gedrag te doorzien. Meestal kom je dit type tegen op mid-age Tinder of emmerend over haar exen op café.
‘Cut!’
Helaas gaan de meeste romantische films over mannen die veranderen voor de ‘juiste’ vrouw. Dit geeft veel vrouwen meestal het idee dat de ‘juiste’ vrouw zelfs de grootste loser, nitwit, domoor en slecht geklede man tot Prince Charming kan omtoveren. Met dank aan Hollywood..
Marlène Dietrich wist het al. Een van haar favoriete quotes was: ‘Wij vrouwen proberen onze man te veranderen. En als hij veranderd is, vinden we hem niet meer leuk'.
Het willen veranderen heeft eigenlijk dikwijls te maken met een vorm van mismatch. Je leert iemand kennen, en na korte tijd merk je: nee. Het verliefd gefladder maakt plaats voor een renovatieproject. Soms denkt de vrouw: hij heeft het, en blijkt het daarna niet helemaal zo te zijn. Dit kan gaan om de meest banale zaken van kapsel over onderbroek tot gedrag. Sommigen blijven zo'n relatie in stand houden met de verwachting dat hij nog wel de ideale man zal worden. Voor de madammen die nu wat kleur aanlopen en de wijsvinger opsteken: ‘Jaja, deze stelling kan je gerust omdraaien maar de cijfers kleuren rood voor jullie’.
Aangezien de dames met veranderingscomplex in de meerderheid zijn komt hier de harde waarheid: verwachten van iemand dat hij verandert strookt niet met liefde. Je ziet iemand graag om wie hij is, anders zoek je beter een ander. Verstikking leidt tot de dood. Einde relatie, behalve bij een mannelijk sloefexemplaar zonder ruggengraat en wie wil in Godsnaam met zo iemand verder? Graag zien betekent ook aanvaarden.
Je mag een fabriek leiden
Nu wordt het voor mij moeilijk als ik mijn vroegere vrouwenlandschap overschouw. Een meerderheid van mijn vorige relaties bestond uit nogal wat vrouwen die na enige tijd hun veranderingsproject wilden uitrollen en daar ben ik überallergisch aan. Een ander deel was wél succesvol, wederzijdse aanvaarding en niet stilstaan bij kleine ergernissen was dan wel de juiste piste. Als de liefde groot is tolereer ik veel maar de realiteit achterhaalt je wel en dit heeft geleid tot relatiebreuken en huwelijksscheiding. Het is wat het is, beter zo dacht ik dan. Mijn column zou bladzijden lang worden als ik ze allemaal opsom maar éentje sprong er uit.
Het model
Inge was lang, slank, blond en ze deed wat aan modellenwerk. Een mooi pronkstuk én van goeden huize, papa en mama hadden geld dus zij mocht als hobby wat studeren als maquilleuse. Een ambitieuze vrouw als het ware. Ik studeerde, reed met mijn gekregen oude Opel Manta (jawel, lachen mag) en leefde mij uit als DJ. Life was easy.
Laten we het voorspel, de passionele match en wilde nachten skippen: we waren dus een koppel en het liep enkele weken hemels. Stilletjesaan begon haar renovatieproject, een kleine bloemlezing: Inge pikte mij op met haar Mercedes en stelde voor dat ik een nieuwe blitse(re) auto kocht. Ze gaf mij meerdere keren zonder aanleiding, kleding van Ralph Lauren en Armani. Een geplande vakantie naar Spanje moest veranderen naar de Italiaanse Rivièra. Een aantal vrienden van mij waren niet meer gewenst vanwege ‘niet interessant’ en ‘boertig’. Uitgaan in hip Antwerpen werd studentikoos Gent. Mijn favoriete pitabar werd ingeruild voor haar lievelings-sterren-restaurant. Mijn haar was te kort en ze wilde dat ik het zowat liet groeien zoals Jean Michel Jarre. Ik gaf niet genoeg aandacht en presentjes. Mijn muziekkeuze als DJ was té alternatief, ze wilde meer commerciële hits. Uitgaan met vriendinnen was des duivels. Ik moest stoppen met roken. Waarom dronk ik Bacardi Cola en geen champagne of een cocktail? Ze schreef me in bij een dansschool. ‘Wil je je inschrijven bij de golfclub van mijn papa?’ Zelfs een getrimd baardje vond ze plotsklaps leuk! Ook al had ik een hekel aan de Belgische kust, Knokke werd een vaste stek op vrije dagen. Enzovoort enzoverder….
Toegegeven, ik heb dit alles wat laten aanslepen door de verblindende kleppen van verliefdheid. ‘Ik ben wie ik ben en ze is verliefd geworden op mij zoals ik was, dus.. wat is het probleem?’ maakte ik mezelf wijs. Fout. Ik voelde me benauwd en verstikt maar weglopen deed ik niet omdat mijn liefde voor haar in de weg stond, tot die ene avond…
Etentje bij haar ouders thuis. Dan die uitspraak: ‘Jurgen, we hebben overlegd met de familie. Als je met Inge trouwt dan kan je stoppen met studeren en krijg je de leiding over onze fabriek. Wat denk je? Goed idee?’ .... Trouwen? Leven volgens de familierichtlijnen? Haar wil en wet? Het voelde alsof ik gewurgd werd. Ik heb de relatie beëindigd en liep weg, sneller dan Forrest Gump. Einde relatie. Ik heb Inge na onze breuk nooit meer gezien. Ze was razend naar het schijnt.
Soms denk ik:'Wat als?'
Het leven ligt vol met kruispunten van keuzes.
Moralis
Als je voelt dat je nieuwe verovering je na enige tijd wil veranderen of naar haar hand wil zetten is het een kwestie van tijd voor je relatie verstikkend is. Het is een onomkeerbaar proces. Als je jezelf wil blijven, zonder frustratie, beëindig je best snel de relatie. Meestal zijn dergelijke vrouwen allergisch voor omgekeerde verandering. Zeg wat je aan haar wil veranderen want dat is de beste test. Toch even dit: 'kleine' en 'oprechte' toegevingen doen of rekening houden met wat zij leuk ervaart valt niet onder verstikking. Een geslaagde relatie bestaat uit het scheiden van 'banaliteiten' en 'fundamentele verschillen'. Gelukkig zijn kan, zolang je jezelf kan blijven, wederzijds, want niemand is perfect, ook ik niet ;)
Zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb.
